Self-Regulation Skills İn Preschool Children: Impact Of The Inner Motivation Supporting Education Program
Abstract views: 575
/ 
PDF downloads: 208
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.8142831Keywords:
Preschool, Motivation, Inner Motivation, Self-RegulationAbstract
This study was planned to examine the impact of The Inner Motivation Supporting Education Program on self-regulation skills of preschool children. The sample of the study was chosen using the simple random sampling method and comprised of 22 children aged 48 to 72 months (11 control group and 11 experimental group) who attended nursery classes of elementary schools in affiliation with the Ministry of Education in the city center of Erzurum. The study was conducted in a mixed design which combines qualitative and quantitative data. In the quantitative section of the study, a quasi-experimental design with pretest-posttest control group was used. In the qualitative section, case study was used. In the study, the Self-Regulation Skills Scale (Teacher Form), the Preschool Self-Regulation Scale (Child Form) and the Teacher Interview Form were used as data collection tools. The program was originally prepared by the researchers. When preparing the program, the researchers were inspired by the philosophy of preschool program approaches like Montessori, High Scope and Waldorf supporting inner motivation, as well as the views of motivation theoreticians on inner motivation. The program includes themes such as Attention and Problem Solving, Self-Perception and Correlation, Independence and Self-Discipline and Emotion Regulation, which are considered to be significant in supporting motivation. A total of 24 activity plans were prepared in such a way that each would include three integrated activities and the program was ready to be applied. The Inner Motivation Supporting Education Program was applied to the experimental group five days a week for five weeks. No application was performed in the control group, except the daily program of the teacher.
In the quantitative section of the study, it was found that the Inner Motivation Supporting Education Program which was applied in the experimental group made a significant contribution to self-regulation skills of the children. In the qualitative section of the study, the experimental group teacher stated during the interview that the activities, methods and technics used in the program made significant contributions to emotion regulation skills, problem solving skills, social emotional development, effective communication skills and self-regulation skills of the preschool children. The study made a significant contribution to the literature in terms of offering an alternative to social emotional based programs which play a privileged role in creating positive educational environments.
References
Aktan, S. (2012). Öğrencilerin akademik başarısı, öz düzenleme becerisi, motivasyonu ve öğretmenlerin öğretim stilleri arasındaki ilişki. Doktora Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
Aras, S. (2015). Promoting self-regulation in early years: Tools of the mind. Journal of Education and Future, 8, 15-25.
Aydın, F. ve Ulutaş, İ. (2017). Okul öncesi çocuklarda öz düzenleme becerilerinin gelişimi. Aksaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (ASED), 1(2), 36-45.
Aygener, B. (2020). Dijital eğitimin dezavantajlı çocukları: Öz düzenleme becerisi edinememişler. 23. 06. 2021 tarihinde https://arsizsanat.com/dijital-egitimin-dezavantajli-cocuklari-ozduzenleme-becerisi-edinememisler/sayfasından erişilmiştir.
Bayındır, D. ve Ural, O. (2016). Development of the self-regulation skills scale. International Online Journal of Educational Sciences, 8(4), 119-132.
Berhenke, A. L. (2013). Motivation, self-regulation, and learning in preschool. Doctoral Thesis. University of Michigan, America.
Blair, C. & Razza, R. P. (2007). Relating effortful control, executive function, and false belief understanding to emerging math and literacy ability in kindergarten. Child Development, 78, 647–663. doi:10.1111/j.1467-8624.2007.01019.
Boekaerts, M. & Corno, L. (2005). Self-Regulation in the classroom: A perspective on assessment and ıntervention. Applied Psychology: An International Review, 54(2), 199-231.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem.
Calkins, S. D. & Fox, N. A. (2002). Self regulatory processes in early personality development: A multilevel approach to thr study of childhood social withdrawal and aggression. Development and Psychopathology, 14, 477-498.
Carolina, M., Lucia, R. ve Rossana, D. B. (2014). What makes a good student? How emotions, self-regulated learning, and motivation contribute to academic achievement. American Psychological Association, 106(1), 121–131.
Creswell, W. (2017). Karma yöntem araştırmalarına giriş. (M. Sözbilir, Çev.). Ankara: Pegem.
Çatalbaş, A. (2016). Hayat bilgisi dersi için hazırlanan öz düzenlemeli öğrenme modeli destekli etkinliklerin öğrencilerin öğrenme ve çalışma sorumluluğuna etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Bartın Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bartın.
Daniela, P. (2015). The relationship between self-regulation, motivation and performance at secondary school students. Procedia- Social and Behavioral Sciences, 191, 2549 – 2553.
Davey, L. (1990). The application of case study evaluations. Elementary Educatıon Online, 8(2), 1-3.
Davico, C., Ghiggia, A., Marcotulli, M. D., Ricci, F., Amianto, F. & Vitiello, B. (2020). Psychological impact of the COVID-19 pandemic on adults and their children in Italy. 15.08.2021 tarihinde https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=3576933 sayfasından erişilmştir.
Ezmeci, F. (2019). Okul öncesi Öz-düzenleme Programı’nın çocukların öz-düzenleme, problem davranışları ve sosyal becerilerine etkisi. Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Fındık Tanrıbuyurdu, E. ve Güler Yıldız, T. (2014). Okul öncesi öz düzenleme ölçeği (OÖDÖ): Türkiye uyarlama çalışması. Eğitim ve Bilim, 39(176), 317-328.
Gerstner, G. M. (2017). Motivation: The value of developing intrinsic motivation in elementary school students in grades four through six. Degree Doctoral Thesis, School of Education Concordia University Irvine.
Howard, S. J., Vasseleu, E., Batterham, M. & Neilsen-Hewett, C. (2020). Everyday practices and activities to ımprove pre-school self-regulation: Cluster RCT Evaluation of the PRSIST program. Frontiers in Psychology, 11, 1-15.
Imran, N., Zeshan, M. & Pervaiz, Z. (2020). Mental health considerations for children & adolescents in COVID-19 Pandemic. Pakistan Journal of Medical Sciences, 36(COVID19-S4).
İleri, G. (2019). Okul öncesi dönem çocukların öz düzenleme becerileri ile akran zorbalığına maruz kalma düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemi: Kavramlar, ilkeler teknikler. Ankara: Nobel.
Keleş, S. (2014). Kültürel-Tarihsel kuram bağlamında hazırlanan eğitim programının 48-60 aylık çocukların öz-düzenleme gelişimi üzerine etkisinin incelenmesi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Kılıç, Ş. (2015). Çocuk ruh sağlığına etki eden faktörler: Anne babalık davranışları, kardeş ve akran ilişkileri, televizyon ve bilgisayar. A. Güngör Aytar (Ed.), Ruh sağlığı içinde (s. 10-60). Ankara: Hedef.
Koyuncu, K. (2016). Okul öncesi eğitimi öğretmen adaylarının akademik içsel motivasyonlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, On Sekiz Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.
Lee, J. A. (2014). The development of mastery motivation in young children. Doctoral Thesis, Michigan State University, United States.
Liman, B. (2017). Öz düzenleme beceri eğitimi programının altı yaş grubu çocukların öz düzenleme becerilerine, sosyal duygusal davranışlarına ve sosyal becerilerine etkisi. Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Liman, B. ve Tepeli, K. (2017). Öz-düzenleme beceri eğitimi programının altı yaş grubu çocukların sosyal becerilerine etkisinin incelenmesi. II. Internatıonal Academıc Research Congress’de sunulmuş bildiri, Alanya Alaaddin Keykubat Üniversitesi, Antalya.
Linnenbrink, E. A. & Pintrich, P. R. (2002). Achievement goal theory and affect: An asymmetrical bidirectional model. Educational Psychologist, 37(2), 69-78.
Mahmoodi, M. H., Kalantarib, B. & Ghaslanic, R. (2014). Self-regulated learning (SRL), motivation and language achievement of Iranian EFL learners. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 98, 1062 – 1068.
McClelland, M. M. & Tominey, S. L. (2011). Introduction to special issue on self-regulation in early childhood. Early Education and Development, 22(3), 355-359.
Moore, M. & Russ, S. W. (2008). Follow-up of a pretend play intervention: effects on play, creativity, and emotional processes in children. Creativity Research Journal, 20(4), 427-436.
Morey, R. (2017). A path to motivation: A mediated moderation analysis of the relationships between task contingent rewards, psychological ownership, and intrinsic motivation using path analysis. Doktoral Thesis, Long Island University.
Morgan, C. T. (1991). Psikolojiye giriş. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Psikoloji Bölümü.
Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma. (S. Turan, Çev.). Ankara: Nobel.
Ning, H. K. & Downing, K. (2012). Influence of student learning experience on academic performance: The mediator and moderator effects of self-regulation and motivation. British Educational Research Journal, 38(2), 219-237.
Özbey, S. (2018a). Okul öncesi dönem çocuklarında motivasyon ve öz düzenleme becerileri üzerine bir inceleme. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(65), 26-47.
Özbey, S. (2018b). Okul öncesi dönem çocuklarının ahlaki değer davranışları ile motivasyon düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(16), 1-15.
Özbey, S. ve Aktemur Gürler, S. (2019). Okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden çocukların motivasyon düzeyleri ile sosyal becerileri ve problem davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi. International Journal Of Turkish Literature Culture Education, 8, 587-602.
Palmer, J. M. (1993). Performans değerlendirmeleri, kişisel gelişim ve yönetim dizisi. İstanbul: Rota.
Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri (M. Bütün ve S. B. Demir, Çev. Eds.). Ankara: Pegem Akademi.
Perry, N. E. & Drummond, L. (2002). Helping young students become self-regulated researchers and writers. The Reading Teacher, 56(3), 298-310.
Pintrich, P. R. & De Groot, E. V. (1990). Motivational and self-regulated learning components of classroom academic performance. Journal of Educational Psychology, 82(1), 33.
Posner, M. I. ve Rothbart, M. K. (2009). Toward a physical basis of attention and self-regulation. Pyhsics of Life Reviews, 6, 103-120.
Sabuncuoğlu, Z. ve Tüz, M. (2008). Örgütsel psikoloji. Bursa: Alfa Aktüel.
Schunk, D. H. (1996). Goal and self-evaluative influences during children's cognitive skill learning. American Educational Research Journal, 33(2), 359-382.
Sezgin, E. (2016). Çocukların davranışsal öz-düzenleme becerilerin oyun temelli eğitimin etkisinin incelenmesi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Sezgin, E. ve Demiriz, S. (2017). Effect of play-based educational programme on behavioral self-regulation skills of 48-60 month-old children. Early Child Development and Care, 189(7), 1100-1113. doi:10.1080/03004430.2017.1369972.
Shenton, A. K. (2004). Strategies for ensuring trustworthiness in qualitative research projects. Education for Information, 22(2), 63-75.
Steers, R. M. & Porter, L.W. (1975). Motivation and work behaviour. New York: McGraw-Hill.
Şepitci, M. (2018). Okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden 5-6 yaş çocukların öz düzenleme becerilerinin okul uyumu ile ilişkisinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Tarkoçin, S., Alagöz, N. & Boğa, E. (2020). Okul öncesi dönem çocuklarının pandemi sürecinde (COVID- 19) davranış değişiklikleri ve farkındalık düzeylerinin anne görüşlerine başvurularak incelenmesi. Turkish Studies, 15(6), 1017-1036. https://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.44338.
Viglas, M. & Perlman, M. (2017). Effects of a mindfulness-based program on young children’s self-regulation, prosocial behavior and hyperactivity. Journal of Child and Family Studies, 27, 1150-1161.
Walker, S., Fleer, M., Veresov, N. & Duhn, I. (2020). Enhancing executive function through imaginary play: A promising new practice principle. Australasian Journal of Early Childhood, 45(2), 114-126.
Yazıcı, O. (2019). Motivasyonu etkileyen iç ve dış faktörler üzerine bir çalışma. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.
Yıldız, F. N. (2019). Ergenlerde öz yeterlik, motivasyon, azim ve psikolojik dayanıklılığın iyi oluş ile ilişkisi: Bir model sınaması. Yüksek Lisans Tezi, Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Van.
Zimmerman, B. J. (2002). Becoming a self-regulated learner: An overview. Theory Into Practice, 41(2), 64-70.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 PEARSON JOURNAL
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
