KIRSAL GÖÇÜN TEMEL NEDENLERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA: TÜRKİYE ÖRNEĞİ

Özet

Özet Kırsal göç, tüm dünyada ve özellikle gelişmekte olan ülkelerde görülen yaygın bir olgudur. Kırsal göç, tarihsel olarak kentleşme sürecinin önemli bir parçası olmuş ve bazı ülkelerde göç oranı yavaşlamış gibi görünse de, ölçek olarak önemli olmaya devam etmektedir. Tarım ve kırsal kalkınma konusları kırsal göçün temel nedenlerinin tespit edilmesinde önemli kavramlar arasında yer almaktdaır. 2050 yılına kadar, az gelişmiş ülkelerdeki nüfusun yarısından fazlası hala kırsal alanlarda yaşayacağı bir gerçektir. Türkiye de gelişmekte olan bir ülke olup, 1950 yılından sonra sanayileşme ve kentleşme sonucunda kırsal göçün yaşandığı bir ülke konumunda olup bu süreci devam etmektedir. Türkiye gibi gelişmekte olan ülkelerde de kırsal göçle ilgili bilimsel çalışmaların yapılması oldukça önemlidir. Çünkü bu tür çalışmalar, bir ölçüde bir ülkenin sosyo-ekonomik gelişimini ve değişimini de ortaya koymaktadır. Veri eksikliği ve elde edilmesi kırsal göç çalışmalarında önemli sorunlardan birisidir. Bu noktadan hareketle, Türkiye'deki kırsal göç verileri Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) verilerine göre negatif net göç hızlarına (NGH) yani göç veren belde ve köylerin nüfusları ile ilişkilendirilmiştir. Buna bağlı olarak bu çalışmada yeni ve somut veri toplama yöntemi kullanılmıştır. Bu çalışmada sığır sayısı (baş), küçükbaş hayvan sayısı (baş) ve ekili tarım arazisi (ha) ile kırsal göç arasında ters bir korelasyon olduğu, ayrıca N şeklinde ters bir korelasyon olduğu sonucuna varılmıştır.