İLAHİ KOMEDYAYI HEYKELİN DİLİNDEN OKUMAK

Özet

Sanat disiplinlerini birbirleriyle yakınlaştırma çabaları, zaman zaman aradaki farkları en aza indirgeyip ortak bir amaç özdeşliği önerebilirken, ortaya duyusal ve duygusal bağlamda melezleşen, kelimelerin, renklerin, ışığın, gölgenin ve biçimlerin içeriksel düzlemde kaynaştığı yapıtların ortaya çıkmasına zemin hazırlamaktadır. Bu ikircikli ve disiplinlerüstü yaklaşıma sanatın tarihsel akışında hemen her dönem rastlandığına Antik Yunan şairi Simonides’in, resim susan bir şiir, şiir ise konuşan bir resim sanatıdır sözü referans olurken, sınırları aşma ve yeni ilişki düzlemleri yaratma, sanatın çoğulcu anlayışa kapı aralayan doğasından kaynaklanan bir reflekstir. Bu araştırmanın amacı, Dante Alighieri’nin İlahi Komedya isimli dünyanın en ünlü epik şiirlerinden birinin kuramsal bir altyapı olarak kullanıldığı seçili heykel çalışmaları üzerinden, sanat ve edebiyat arasında kurulan diyaloğun ürettiği yeni okumaları ortaya çıkarmak, edebi fenomenlerle plastik sanatların yakınlaşma formülasyonlarını irdelemektir. Sanatın geleneksel yöntemler üzerinden yürütmeye çalıştığı ontolojik yaratı sürecinin ifade olanaklarını kısıtladığı anlarda başka bir pratikle sentezlenmesi, ortaya çıkarılan çalışmayı kümülatif bir yapıya büründürebilir, üretilen fikri ve bilgiyi üst üste yığarak anlam alanının genişlemeni tetikleyebilir.